Chcielibyśmy poznać, kim jesteś?




Umiejętności 21. wieku w Twojej szkole językowej – to proste!

BLOG

Zgodnie z filozofią National Geographic Learning szkoła językowa, która dostarcza usługi na najwyższym poziomie, powinna zdawać sobie sprawę z kluczowej roli, jaką odgrywa rozwijanie w słuchaczach najważniejszych kompetencji XXI wieku. Oprócz znajomości języka, który stał się narzędziem do zdobywania wiedzy, ważne są również kompetencje pozajęzykowe, takie jak umiejętne korzystanie z technologii informacyjno-komunikacyjnych, nawiązywanie relacji, selekcjonowanie informacji, samodzielność, skuteczne negocjowanie, sprawna komunikacja czy kreatywne rozwiązywanie problemów. Dlatego też sale lekcyjne powinny być „otwarte” na dynamicznie zmieniającą się rzeczywistość i stwarzać słuchaczom jak najwięcej możliwości do rozwoju umiejętności, które przydadzą się nie tylko tu i teraz, ale też w przyszłości.

Jakie metody i podejścia warto wdrażać, aby wesprzeć słuchaczy i zapewnić im optymalne warunki do rozwijania wyżej wymienionych kompetencji?

Zachęcaj uczniów do aktywnej pracy poprzez wyszukiwanie informacji, tworzenie własnych materiałów dydaktycznych bazujących na treściach z podręczników NGL lub innych ogólnodostępnych źródłach, współpracę z innymi słuchaczami, a następnie wykorzystywanie tak zdobytej wiedzy i prezentowanie jej na forum klasy, szkoły lub szerszego grona odbiorców. W ten sposób uczeń nie będzie biernym odtwórcą, ale stanie się dumnym z siebie twórcą wartościowych materiałów i treści, przez co wzrośnie jego samodzielność, pewność siebie, a co za tym idzie – motywacja do nauki i zdobywania kolejnych umiejętności.

WSKAZÓWKA nr 1 – Uczniowie uczą innych uczniów

Wprowadzaj elementy uczenia się poprzez nauczanie (metoda LdL). Jest to jeden z najbardziej efektywnych sposobów na zdobywanie wiedzy i umiejętności przez ucznia. Spoczywa na nim wtedy odpowiedzialność wyszukania i selekcjonowania informacji, korzystania z nowoczesnych technologii, przygotowania materiału i rzetelnego przedstawienia go słuchaczom. W ten sposób uczeń zdobywa cenne doświadczenie i przechodzi przez wszystkie poziomy uczenia się, przetwarzając informacje zarówno w sposób bierny (czytanie, słuchanie wykładu z filmiku, oglądanie ilustracji itp.), jak i czynny (sporządzanie notatek, przygotowywanie prezentacji, przedstawianie materiału innym, odpowiadanie na pytania, dyskusja itp.). Jeśli takie podejście jest dla Ciebie nowością, wprowadzaj elementy uczenia się poprzez nauczanie. Zachęć uczniów do prezentowania ciekawych informacji, na jakie w ostatnim czasie natknęli się w internecie, telewizji czy magazynach. Może się to odbywać w postaci bardzo krótkich prezentacji, w trakcie których uczeń przedstawia jakieś wydarzenie z telewizyjnego serwisu informacyjnego, streszcza artykuł lub opowiada o ciekawym filmiku, który widział na Facebooku. Uczeń może wesprzeć swoją prezentację ilustracjami, filmami czy innymi gadżetami związanymi z tematem lub nakręcić krótkie wideo, w którym przedstawi dane zagadnienie

WSKAZÓWKA nr 2 – Uczniowie tworzą materiały dydaktyczne

Popularne w nauczaniu języków obcych gry i gotowe materiały dydaktyczne niekoniecznie muszą pochodzić od wydawnictw. Równie cenne pod kątem dydaktycznym będą materiały stworzone przez uczniów, którzy sami będą wypełniali treściami okienka gier planszowych, sami będą tworzyli karty do Taboo albo zamiast gotowej „wyszukiwarki” słów sami wypełnią krateczki odpowiednimi słowami w wybranej przez siebie konfiguracji, a następnie przekażą tak przygotowany materiał innemu słuchaczowi do rozwiązania. Podobnie jak w przypadku krzyżówek – uczeń z przyjemnością zaprojektuje krzyżówkę i pytania, które da do rozwiązania koledze lub koleżance w grupie.

WSKAZÓWKA nr 3 – Uczniowie modyfikują teksty z podręczników

Nie trzymaj się kurczowo zadań sugerowanych w podręcznikach. Mimo że są rzetelnie przygotowane przez autorów, to jest to jednak „gotowiec”, który nie zawsze w pełni motywuje ucznia do pracy. Zanim uczniowie przejdą do rozwiązywania zadań na rozumienie tekstów czytanych opracowanych przez autorów podręczników, zachęć ich do samodzielnego stworzenia autorskiego tytułu danego tekstu, nagłówków poszczególnych akapitów czy bloków tekstu, pytań otwartych, zdań typu prawda czy fałsz lub zadań wielokrotnego wyboru. W ten sposób uczniowie będą zmuszeni do głębszego przetwarzania informacji zawartych w tekstach, ich treść będzie faktycznie zrozumiana i dokładniej przeanalizowana, przez co kolejne zadania sugerowane przez podręcznik pójdą im o wiele łatwiej i sprawniej.

WSKAZÓWKA nr 4 – Odwrócona klasa

Aby wesprzeć ucznia w bardziej aktywnym i efektywnym uczestnictwie w zajęciach, z pomocą przychodzi nam metoda flipped classroom. Model odwróconej klasy polega na tym, że część informacji, które mają być wykorzystane na kolejnych zajęciach, jest analizowana i przygotowywana przez słuchacza samodzielnie przed zajęciami. W takim podejściu lektor zaopatruje uczniów w odpowiednie treści, na przykład wskazuje docelowy materiał w podręczniku czy link do filmu lub artykułu. Uczeń w ramach pracy domowej zapoznaje się z materiałem, wykonuje związane z nim zadanie, które polega przykładowo na zapoznaniu się z treścią filmiku na temat pracy za granicą, sporządzeniu na jego podstawie argumentów za i przeciw. Kiedy tak przygotowany uczeń będzie już na zajęciach, wszelkiego rodzaju zadania, takie jak wyrażanie opinii, dyskusje lub pisanie rozprawki, staną się dla niego o wiele łatwiejsze, a jakość jego pracy pod kątem językowym będzie o wiele wyższa.

WSKAZÓWKA nr 5 – Współpraca uczniów

Bardzo ważne jest też zachęcanie uczniów do współpracy poprzez pracę w parach, mniejszych lub większych grupach. Warto organizować zadania tak, aby pary lub grupy przygotowywały ćwiczenia dla innych par lub grup. Inną formą współpracy może być znana metoda generowania pomysłów w trakcie „burzy mózgów”. W trakcie tego procesu każdy dokłada swoją cegiełkę do efektu finalnego, co uświadamia uczniom, że wspólne rozwiązywanie jakiegoś problemu czy tworzenie rozwiązań przyczynia się do wspólnego dobra. Podobnie jest w przypadku przeprowadzania projektów edukacyjnych stanowiących pracę zespołową, w trakcie której uczniowie wybierają temat, określają cele, przeprowadzają przydzielone zadania, a na koniec publicznie przedstawiają efekty. W tego typu aktywnościach warunkiem realizacji zadania musi być to, że każdy uczeń wnosi swój wkład. Nie może być ‘pasażerów na gapę’.

WSKAZÓWKA nr 6 – Sprytna korekta błędów

Stwarzaj przyjazne i bezpieczne warunki, w których słuchacz nie będzie odczuwał strachu przed wyrażaniem swoich opinii czy prezentowaniem swojej wiedzy i umiejętności. Najczęstszym czynnikiem zniechęcającym uczniów do aktywności na zajęciach jest nadmierne skupienie się nauczyciela na korygowaniu błędów uczniów. Aby uniknąć nadmiernego poprawiania uczniów, warto skorzystać z następującej metody: za każdym razem, kiedy uczniowie zaangażowani są w produkcję języka w postaci wypowiedzi ustnych lub pisemnych, staraj się notować fragmenty ich wypowiedzi, które zawierały błędy warte omówienia. Tak sporządzoną listę wydrukuj i wręcz uczniom do wglądu lub wyświetl na tablicy interaktywnej albo rzutniku. Zadaniem uczniów będzie korygowanie błędów, jakie dostrzegają w poszczególnych przykładach w ramach pracy indywidualnej, w parach lub zespołowo jako cała klasa. W ten sposób przemycimy błędy w neutralnej postaci, żaden z uczniów nie powinien czuć się „wytykany” na forum za to, że popełnił błąd.

WSKAZÓWKA nr 7- Zawsze ucz kreatywnie

Aktywizuj uczniów na przeróżne kreatywne sposoby, które zachęcą ich do udziału w dyskusjach, prezentowaniu swoich opinii i innych treści. W materiale dodatkowym znajdują się przykładowe pomysły wspomagające przeprowadzanie dyskusji, wyrażanie opinii, argumentowanie, zgadzanie się lub niezgadzanie z opiniami innych, przeznaczone dla uczniów od poziomu B1 wzwyż i oparte na przykładowych pytaniach zaczerpniętych z podręczników National Geographic Learning (Close-up B1 i Close-up B2).

➩➩➩ POBIERZ MATERIAŁ DODATKOWY TUTAJ