Szkoły korzystające z materiałów National Geographic Learning to szkoły, które mają na względzie zapewnienie warunków do rozwoju swoim uczniom nie tylko „tu i teraz”, nie tylko pod kątem samego języka obcego, ale także w o wiele szerszej perspektywie. Taka szkoła zapewnia słuchaczom zajęcia, które wyposażą go w umiejętności niezbędne do funkcjonowania w społeczeństwie XXI wieku i zdobywania wiedzy, pomogą zrealizować indywidualne cele, poszerzą jego horyzonty i prawdziwie zaangażują w proces efektywnego uczenia się poprzez wzbudzanie motywacji wewnętrznej i ciekawości świata.

Jednym z elementów takich działań jest tworzenie przez National Geographic Learning podręczników i materiałów audiowizualnych zawierających autentyczne treści w postaci ciekawych tekstów wzbogaconych atrakcyjnymi ilustracjami, a także dodatkowych źródeł w formie nagrań, filmów, plakatów czy kart obrazkowych. Dzięki temu lektor ma okazję do przeprowadzenia wyjątkowych zajęć, na których panuje unikatowa atmosfera, a język nie jest celem samym w sobie, ale stanowi niezbędne narzędzie do poznawania świata i przekazywania  wartości. Takie lekcje języka angielskiego nabierają całkiem innego wymiaru – stają się dla ucznia ciekawą przygodą i swego rodzaju podróżą, w trakcie której każdy jej uczestnik w bardzo przystępny sposób nabywa nowe umiejętności, jednocześnie zapominając o tym, że znajduje się w sali lekcyjnej, która już nie kojarzy się ze zwyczajnym pomieszczeniem z czterema ścianami i zamkniętymi drzwiami, ale stanowi otwartą przestrzeń, gdzie dzieją się bardzo ważne i wartościowe rzeczy.  

Dlaczego jakość, treść i oprawa wizualna materiałów dydaktycznych National Geographic Learning jest tak ważna? Powodów jest wiele, między innymi:

• zaskakują i przyciągają uwagę,
• motywują i aktywizują do pracy,
• rozbudzają ciekawość, wyobraźnię i kreatywność,
• urozmaicają lekcje,
• wspomagają zapamiętywanie wszelkiego rodzaju treści,
• obrazują omawiane tematy, przybliżając kontekst,
• stanowią pomoc dydaktyczną wykorzystywaną we wszelkiego rodzaju grach i zabawach językowych,
• z racji tego, że stanowią źródło żywego języka i autentycznych zjawisk, wprowadzają elementy świata rzeczywistego do ograniczonych realiów sali lekcyjnej,
• w atrakcyjny i przystępny sposób przekazują wartości i wiedzę o świecie,
• wspomagają wprowadzanie wszelkiego rodzaju struktur językowych, a także usprawniają ćwiczenie sprawności językowych na poziomie receptywnym i produktywnym,
• są niesamowicie uniwersalne – można je stosować na każdego rodzaju zajęciach wśród uczniów reprezentujących każdy przedział wiekowy oraz stopień znajomości języka obcego,
• ułatwiają nauczycielowi pracę.

 

Jednym słowem – wszelkiego rodzaju materiały autentyczne umiejętnie wykorzystane w trakcie lekcji języka obcego intensyfikują skuteczność całego procesu uczenia się. Dlatego, aby efektywnie wykorzystać potencjał szerokiej gamy materiałów oferowanych przez National Geographic Learning, warto poszukać twórczych sposobów, które jeszcze bardziej zaktywizują ucznia do wejścia w interakcję z podręcznikiem czy innym aktualnie omawianym materiałem. W tym przypadku sprawdzą się wszelkie nieoczywiste i kreatywne pomysły, do zastosowania których serdecznie Państwa zachęcamy.

W poniższym banku 10 pomysłów znajdą Państwo zestaw ciekawych i uniwersalnych rozwiązań na angażującą pracę z ilustracjami podręcznikowymi,  a także prezentację Power Point z przykładowym praktycznym materiałem, który idealnie sprawdzi się w ramach rozgrzewek językowych.

Propozycje pracy z PODRĘCZNIKOWYMI ILUSTRACJAMI:

1. LEKSYKALNI WRÓŻBICI

Wybieramy docelową ilustrację, ale nie zdradzamy uczniom jaką. Informujemy ich natomiast o tym, że za parę chwil zobaczą zdjęcie. Zdjęcie będzie dotyczyło tematu „X”, na przykład ochrony środowiska. Ich zadaniem będzie (wyłącznie na podstawie tego komunikatu, czyli ogólnikowej informacji dotyczącej treści ilustracji) sporządzenie listy słów, jakie potencjalnie mogą być zobrazowane na takim zdjęciu. Wyznaczamy czas na to zadanie, np. 2 minuty, w trakcie którego uczniowie mogą korzystać ze słowników lub innych źródeł. Po tym czasie uczniowie przestają pisać i otwierają podręcznik na stronie z docelową ilustracją. Uczniowie sprawdzają swoją listę pod kątem tego, ile słów znalazło swoje odzwierciedlenie w obrazie. Uczeń, który poprawnie wytypował najwięcej słów, wygrywa.

 

2. OGÓLNIKOWE INFORMACJE

Zaopatrujemy się w kostkę do gry, patyczki, zapałki, szklane kuleczki lub innego rodzaju małe gadżety. Zachęcamy uczniów do otwarcia podręcznika na docelowej stronie z ilustracją, a następnie do zabrania takiej ilości gadżetów, na jaką mają ochotę, ale nie wyjaśniamy, w jakim celu to robią. W przypadku kostek zachęcamy uczniów do rzucenia i pozostawienia kostki w takiej pozycji, jaką wyrzucili. Dopiero po tym, jak każdy z uczniów będzie zaopatrzony w wybraną ilość tych przedmiotów, informujemy, że ich zadaniem będzie opisanie ustne lub pisemne tej ilustracji i udzielenie tylu informacji, ile sztuk danej rzeczy wcześniej przygarnęli. Jeśli używamy kostki do gry, uczeń udziela tylu informacji, ile oczek wskazuje ścianka kostki. W zależności od wieku i poziomu zaawansowania uczniowie udzielają informacji o zdjęciu w postaci pojedynczych słów, fraz, zdań lub dłuższych wypowiedzi.

 

3. INTERAKTYWNE ILUSTRACJE

Określamy docelową ilustrację. Ważne, aby obrazowała przynajmniej jedną osobę. Zadaniem uczniów będzie napisanie lub przedstawienie dialogu/monologu, jaki potencjalnie mógłby się odbyć w wykonaniu postaci ze zdjęcia. W przypadku jednej postaci uczniowie tworzą wypowiedzi obrazujące monolog wewnętrzny tej osoby, a w przypadku większej liczby postaci na zdjęciu – dialog. Pisemna forma może być przedstawiona za pomocą chmur dialogowych lub małych samoprzylepnych karteczek/znaczników, na których uczniowie umieszczają treść dialogu i przyklejają w obrębie postaci na zdjęciu.

 

4. PUZZLE

Wybieramy ilustrację związaną z tematyką zajęć. W zależności od liczebności grupy uczniów przygotowujemy odpowiednią liczbę kopii. Uczniowie mogą pracować indywidualnie, w parach lub grupach i tyle kopii, ilu jest uczniów czy ile par/grup, należy przygotować. Tniemy każdą ilustrację na określoną liczbę części, na przykład 10, tworząc puzzle, które wkładamy do kopert lub spinamy spinaczem. Zanim uczniowie przejdą do układania ilustracji z części, losują tylko jeden element. Na podstawie tego elementu starają się odgadnąć, co może być treścią ilustracji. Następnie zadaniem uczniów będzie jak najszybsze ułożenie ilustracji, zweryfikowanie tego, kto był najbliższy prawdzie, jeśli chodzi o odgadywanie treści ilustracji, a później pełnowartościowe opisanie tego, co na niej widać – z uwzględnieniem osób, przedmiotów, miejsca, czasu, uczuć, wyglądu, czynności itp. W ten sposób przemycimy tematykę zajęć, sprawdzimy zasób słownictwa uczniów w odniesieniu do danego zagadnienia, wprowadzimy element konkurencji i emocji, co od samego początku zaangażuje uczniów do pracy i zainteresuje ich tematem.

 

5. TAJEMNICZE OBRAZY

Wybieramy ilustrację w postaci karty obrazkowej lub plakatu. Prezentujemy uczniom, ale nie w całej okazałości. Zaginamy lub przykrywamy najważniejsze dla treści zdjęcia fragmenty i zachęcamy uczniów do odgadywania tego, co może przestawiać pełnowartościowa ilustracja. Po paru chwilach odsłaniamy kawałek, ale tak, aby zdjęcie nadal pozostało tajemnicze. Uczniowie zgadują dalej, aż do momentu odgadnięcia lub kapitulacji, kiedy to nauczyciel odsłania całe zdjęcie, które następnie będzie opisywane przez uczniów.

 

6. PODRĘCZNIKOWI DETEKTYWI

W tym ćwiczeniu uczniowie pracują z całym podręcznikiem i jego zawartością wizualną. Nauczyciel zaopatruje się w podręcznik i zachęca uczniów do przygotowania swoich książek. Potem prosi uczniów o otworzenie książek w miejscu zgodnym z jego instrukcją, ale nie podaje strony. Jedyną rzeczą, o jakiej mówi nauczyciel, jest krótka instrukcja, np. „Znajdź ilustrację z 2 dziewczynami/na której ktoś się śmieje/na której mężczyzna ma czerwoną koszulę/ukazującą jakieś święto/obrazującą zjawisko przyrody itp. Uczniowie określają swoje „typy” poprzez podanie numeru strony i umiejscowienie zdjęcia na stronie. Uczeń, który odnajdzie zdjęcie jako pierwszy, przejmuje rolę „instruktora” i przygotowuje polecenie dla rówieśników, którzy szukają docelowego zdjęcia w podręczniku.

 

7. MÓJ IDOL W MOIM PODRĘCZNIKU

Zachęcamy uczniów do zdradzenia, kto jest ich ulubionym bohaterem książki, bajki, filmu bądź idolem/artystą. Następnie uczniowie otwierają podręcznik na stronie z docelowym obrazem, a nauczyciel zachęca ich do stworzenia osobliwej historyjki lub ciekawego opowiadania/dialogu/monologu z wcześniej wspomnianą postacią w roli głównej. Postać musi wykorzystać swoje typowe cechy i zachowania w nowym środowisku podyktowanym przez warunki zobrazowane na zdjęciu. W ten oto sposób minionek może wylądować w paszczy lwa ze zdjęcia, Olaf z Krainy lodu na środku pustyni, a Magda Gessler na skałkach wspinaczkowych, co na pewno pobudzi wyobraźnię niejednego ucznia, dzięki czemu powstaną ciekawe wypowiedzi.

 

8. PRAWDA CZY FAŁSZ

Uczniowie analizują docelowe zdjęcie. Ich zadaniem jest napisanie lub stworzenie na bieżąco zdań prawdziwych i fałszywych dotyczących treści zdjęcia. Pozostali uczniowie słuchają uważnie rówieśnika i reagują na jego komunikaty, potwierdzając, czy są one zgodne z prawdą, czy nie. Jeśli nie są, poprawiają te wypowiedzi, udzielając faktycznych informacji – zgodnych ze zdjęciem.

 

9. PRZEDSTAW SWÓJ OBRAZ

Uczniowie mają do dyspozycji całą zawartość podręcznika. Pracują indywidualnie, w parach lub grupach. W wersji indywidualnej uczeń wybiera dowolne zdjęcie z podręcznika i na zasadzie kalamburów prezentuje mimiką, gestami i ruchami to, co znajduje się na ilustracjach. Pozostali uczniowie odgadują, o jaką czynność i sytuację chodzi. W celu potwierdzenia poprawności odpowiedzi uczeń – autor prezentacji – ujawnia numer strony w podręczniku. Wszyscy uczniowie otwierają książki na tej stronie i analizują ilustrację oraz krótko opisują zdjęcia, dodając jeszcze kilka szczegółów, które nie zostały wcześniej ujęte. Uczeń, który odgadnie lub będzie najbliżej poprawnej odpowiedzi, przejmuje rolę demonstratora i prezentuje zdjęcie wybrane przez siebie. Możemy nadać ćwiczeniu element rywalizacji i zachęcić uczniów do tego, aby w parach lub grupach wyznaczali przedstawicieli, którzy będą demonstrować zawartość ilustracji swojej grupie, a ona będzie odgadywać treść obrazków i rywalizować z grupą/grupami przeciwnymi, zdobywając punkty.

 

10. CHMURY SŁÓW

Nauczyciel wybiera ilustrację i na tablicy (lub wcześniej w programie graficznym) tworzy chmurę słów związanych z treścią ilustracji. Chmura zawiera określoną liczbę słów, na przykład 15, z tym że część tych słów nie dotyczy wcale zdjęcia. Zadaniem uczniów jest przeanalizowanie wskazanej ilustracji i wykreślenie słów, które nie pasują do treści zdjęcia. Każdy uczeń może samodzielnie wykonać takie zadanie, zlecając je rówieśnikowi.

 

W poniższym materiale została zamieszczona prezentacja, którą można wykorzystać z uczniami na zajęciach. Szczegółowe instrukcje jej użycia znajdują się na jednym ze slajdów.

POBIERZ PREZENTACJĘ NA ZAJĘCIA TUTAJ. KONIECZNIE 🙂