Od dłuższego czasu obserwuję pewne zjawisko związane ze współpracą na linii szkoła – rodzic. Mianowicie rodzice – mimo szczerych chęci wynikających z potrzeby posiadania wpływu na to, w jaki sposób przebiega edukacja językowa ich pociech i zaniepokojeni niezrozumiałymi dla nich zjawiskami dziejącymi się na zajęciach – reagują dość impulsywnie, wyciągając pochopne wnioski i tworząc nie zawsze usprawiedliwione opinie. To z kolei może być odbierane przez szkołę jako podważanie jej profesjonalizmu, zwątpienie w umiejętności lektorów, w konsekwencji doprowadzając do konfliktów czy innych nieprzyjemnych sytuacji. Rzutują one na ostateczny poziom efektywności działań dydaktycznych prowadzonych przez szkołę i negatywnie oddziałują na jej funkcjonowanie i wizerunek.
Jednym z licznych przykładów może być sytuacja, w której rodzic wyraża swoje zaniepokojenie tym, że jego dziecko rysuje lub bawi się na zajęciach zamiast intensywnie się uczyć. Aby zapobiec takim i podobnym nieporozumieniom, warto przekazywać rodzicom niezbędną wiedzę i narzędzia oraz uświadamiać, że ich wsparcie jest potrzebne zarówno dzieciom, jak i szkole do planowania, przeprowadzania i ulepszania organizacji procesu nauki języka obcego. Dzięki temu wzbudzimy w rodzicach poczucie sprawczości i zaszczepimy świadomość tego, że jak najbardziej mają prawo, by bezpośrednio wspierać swoje dzieci w drodze do jeszcze lepszych wyników w nauce języka oraz w nabywaniu innych umiejętności. Bardzo pożądanym „efektem ubocznym” takiego podejścia będzie wypracowanie szacunku do placówki i ludzi w niej pracujących, co potwierdzi wysoki poziom ich profesjonalizmu, a to z kolei wpłynie na tworzenie pozytywnych relacji, które są nieodłączną częścią tworzenia pozytywnego wizerunku szkoły.
- Możemy zacząć od organizowania krótkich szkoleń dla rodziców (np. przy okazji zebrań semestralnych), w trakcie których lektorzy lub metodycy przedstawią różne podejścia w nauczaniu języków obcych i założenia, jakie realizuje szkoła w oparciu o filozofię National Geographic Learning propagującą umiejętności XXI wieku. Warto wspomnieć o tym, jak zmieniła się metodyka nauczania języków obcych na przestrzeni ostatnich lat i z czego wynikają te zmiany oraz jak wyglądają współczesne podręczniki, materiały i narzędzia wykorzystywane we wspieraniu ucznia. Jako alternatywę lub kontynuację takiego szkolenia można zorganizować lekcje pokazowe, które w praktyce zobrazują funkcjonowanie tych podejść. Tak uświadomiony rodzic po pierwsze przekona się o tym, że jego dziecko otrzymuje usługi najwyższej jakości i znajduje się pod opieką profesjonalistów, którzy wiedzą, co robią; po drugie pozna cel tego, co mogło wydawać mu się wcześniej całkowicie niezrozumiałe; po trzecie poczuje, że jest poważnie traktowany i w pewien sposób zaproszony do bardziej świadomego udziału w edukacji językowej swojego dziecka.
- Dobrze jest zaopatrzyć rodziców w zasoby wspomagające ich w towarzyszeniu dziecku w nauce języka poza szkołą. W tym celu możemy stworzyć bazę rzetelnych materiałów w postaci tytułów książek lub artykułów zawierających informacje z zakresu edukacji językowej i rozwoju dziecka w kontekście uczenia się języków obcych, dzięki czemu rodzic poszerzy swoją wiedzę z tego obszaru i będzie w bardziej efektywny sposób wspierał swoją pociechę. Dodatkowo taka baza może zawierać materiały utrwalające poszczególne umiejętności językowe dziecka, dostosowane do konkretnego poziomu i wieku. Taki zbiór może być udostępniony w postaci linków do filmów, piosenek, platform, aplikacji, stron z zadaniami, które uczniowie wykorzystają we własnym zakresie pod okiem rodzica. Podobne porady możemy przygotować w odniesieniu do podręczników National Geographic Learning i materiałów dodatkowych, z jakich korzystamy w ramach kursu – wskazówki, jak pracować „na własną rękę” z tekstami, słownictwem, ilustracjami czy innymi zasobami oferowanymi przez wydawnictwo, będą na pewno przydatne rodzicom.
- Angażowanie rodziców we współpracę ze szkołą może odbywać się w postaci niewymagających specyficznej wiedzy, ale bardzo istotnych działań wspierających dziecko w codziennej nauce. Warto uświadamiać rodzicom, że motywowanie, wiara w sukces, wszelkie przejawy zainteresowania pracą dziecka odgrywają bardzo ważną rolę, gdyż stanowią swego rodzaju wartościowe przedłużenie działań zainicjowanych i przeprowadzanych w klasie na zajęciach przez lektora. Rodzice mogą to robić poprzez zadawanie pytań dotyczących przebiegu zajęć, formułowanych w zachęcający sposób do dialogu, przypominania i prezentowania informacji z lekcji, np.:
Co rozbawiło cię na zajęciach? Jakie zadanie podobało ci się najbardziej? Jaką ciekawą informację zapisałeś dzisiaj w zeszycie?
- Jeśli chodzi o zakrojoną na szerszą skalę współpracę bezpośrednio angażującą rodzica, możemy projektować zadania domowe i inne aktywności pozalekcyjne tak, aby to rodzic odgrywał w nich istotną rolę, na przykład możemy zlecić uczniom stworzenie ankiet, w których respondentami są ich rodzice; albo zachęcić ich do zrobienia zdjęć ze spaceru lub wycieczki rodzinnej, które będą wykorzystane w projekcie klasowym; albo zaangażować rodziców w organizację jakiegoś wydarzenia odbywającego się w szkole.
Na każdym etapie współpracy warto wchodzić z rodzicami w dialog umożliwiający poznanie poziomu ich zadowolenia z szeroko pojętych działań szkoły. Feedback ze strony rodziców jest bardzo cenną wskazówką i źródłem informacji, które należy brać pod uwagę w trakcie opracowywania i ulepszania rozwiązań mających na celu budowanie pozytywnego wizerunku naszej szkoły. Odbywa się to zazwyczaj formalnie w postaci ankiet zawierających nurtujące nas pytania albo w trakcie mniej lub bardziej oficjalnych rozmów prowadzonych na bieżąco z rodzicami. Niemniej jednak, od czasu do czasu lub w ramach regularnych praktyk, można zachęcić rodziców do dzielenia się przemyśleniami w bardziej kreatywny sposób, na przykład za pomocą poniższego materiału, który wesprze lektorów i metodyków w pozyskiwaniu wartościowych informacji od rodziców.