Chcielibyśmy poznać, kim jesteś?




Kreatywne pomysły na LEKCJE OKOLICZNOŚCIOWE

BLOG

Dziesięciolecie National Geographic Learning Polska to idealna okazja, by włączyć do swojego repertuaru metodycznych rozwiązań poniższe pomysły na niecodzienne lekcje okolicznościowe. Dzięki nim będziesz mógł urozmaicić swoje regularne zajęcia oraz lekcje hospitowane. Z powodzeniem wykorzystasz je także w trakcie lekcji pokazowych czy „drzwi otwartych” organizowanych w Twojej szkole. Idealnie sprawdzą się również jako element obchodów Dni Kultury Krajów Anglojęzycznych czy lekcji dotyczących szeroko pojętej kultury oraz życia towarzyskiego.

Co więcej, zgodnie z filozofią z National Geographic Learning, wspomogą one Twoich uczniów w rozwijaniu kompetencji XXI wieku, takich jak umiejętne przetwarzanie informacji, efektywna komunikacja, wykorzystywanie TIK, współpraca, kreatywność czy otwartość na inne kultury. Założeniem poniższych pomysłów jest to, aby uczniowie współtworzyli treści dydaktyczne, wykorzystywali je i efektywnie angażowali się w twórczą, przyjemną naukę.

POMYSŁ 1. Urodzinowe prezenty

Na pewno nie raz zdarzyło Wam się, że jakiś uczeń obchodził swoje urodziny, przynosząc na lekcję, na przykład, cukierki i czekoladki dla członków grupy. Przeważnie w takich momentach składamy solenizantowi życzenia i śpiewamy klasyczne „Happy Birthday”. Ja zwykle włączam tę piosenkę na kanale YouTube i wspólnie ze słuchaczami śpiewamy ją solenizantowi:

Happy Birthday song with Candles, zz zushy Opublikowany 9 paź 2015

https://www.youtube.com/watch?v=02M8cp3VRhc.

W przypadku młodszych słuchaczy jest to ta piosenka:

Happy Birthday Song | Happy Birthday To You Song for Kids | The Kiboomers, The Kiboomers – Kids Music Channel Opublikowany 16 mar 2013

https://www.youtube.com/watch?v=90w2RegGf9w.

Aby jeszcze bardziej efektywnie wykorzystać i uautentycznić tę sytuację, zachęcam Was do skorzystania z następującego rozwiązania:

  1. Uczniowie na osobnych karteczkach zapisują nazwy 1−3 podarunków, jakie chcieliby wręczyć solenizantowi w ramach prezentu urodzinowego. Karteczki powinny być anonimowe.
  2. Solenizant również nie pozostaje bierny – jego zadaniem w tym czasie jest stworzenie listy „top 3 prezentów”, jakie chciałby otrzymać.
  3. Kiedy wszyscy uczniowie napiszą propozycje swoich prezentów, zbieramy karteczki i wręczamy taki plik solenizantowi, który po kolei odczytuje nazwę każdego prezentu i stara się określić tożsamość autora. Uczeń, którego prezent jest aktualnie omawiany, nie ujawnia, że jest autorem. Jeśli, na przykład, w 3 podejściach solenizantowi nie uda się tego odgadnąć, wówczas autor prezentu może się ujawnić.
  4. Następnie solenizant dziękuje za prezent, wyraża na jego temat opinię i mówi, w jaki sposób przyda mu się ten podarunek. Może się to odbywać na zasadzie krótkich dialogów, w których autor prezentu pyta solenizanta, jak podoba mu się ten prezent, a solenizant odpowiada zgodnie ze swoimi odczuciami.
  5. Jeśli w międzyczasie okaże się, że któryś z prezentów pokrywa się z wcześniejszymi życzeniami z listy „top 3”, solenizant oznajmia, kto trafił w jego gusta. Pod koniec zadania solenizant może też powiedzieć, które z prezentów podobały mu się najbardziej i dlaczego.

 

Powyższy pomysł jest bardzo uniwersalny – można stosować go przy każdej okazji, kiedy omawiane święto wiąże się z obdarowywaniem prezentami, na przykład w trakcie lekcji dotyczących świąt Bożego Narodzenia, Wielkanocy, walentynek, mikołajek  itp. Wówczas uczniowie po stworzeniu karteczek z nazwami prezentów wrzucają je do pudełka, a następnie losują i wyrażają swoje opinie na temat wylosowanego prezentu − mówią, czy im się on przyda, czy nie, komu ewentualnie by się przydał, uzasadniając dlaczego.

POMYSŁ 2. Świąteczne plany i wspomnienia

To uniwersalne rozwiązanie sprawdzi się idealnie, aby zachęcić uczniów do podzielenia się planami przed jakimś wydarzeniem lub wspomnieniami po nim, na przykład w odniesieniu do minionego weekendu, ferii, wakacji, urlopu, różnego rodzaju świąt czy rodzinnych uroczystości, a przy okazji utrwalenia czasów przyszłych lub przeszłych.

  1. Każdy uczeń na jednej karteczce zapisuje 3−5 słów/fraz/krótkich zdań opisujących to, co robił lub planuje robić w trakcie danego wydarzenia, i wrzuca ją do pudełka.
  2. Uczniowie kolejno losują po jednej karteczce, odczytują jej zawartość i zgadują, kto był autorem tych treści. Jeśli poprawnie wytypują autora, jego zadaniem będzie zbudowanie dłuższej ustnej wypowiedzi na zapisany przez siebie temat − zrelacjonowanie wydarzenia (lub opisanie planów na nadchodzące wydarzenie).
  3. Uczniowie słuchają uważnie i zadają autorowi wypowiedzi dodatkowe pytania związane z tym, o czym mówi, np.: dlaczego byłeś zły? kto jeszcze tam był? co zamierzasz założyć na wesele?
  4. Po zakończeniu wypowiedzi uczeń przystępuje do losowania kolejnej karteczki i typowania autora następnej treści.
  5. Jeśli danemu uczniowi nie uda się wskazać autora wylosowanej karteczki, autor sam się zgłasza, po czym tworzy wypowiedź na temat swoich wspomnień lub planów, jak zostało to opisane powyżej.
  6. Na zakończenie nauczyciel losuje kilka karteczek z pliku, opisuje ich zawartość, a chętni uczniowie przypominają, kto jest autorem tych treści.

 

POMYSŁ 3. Leksykalna burza mózgów

Zadanie ma na celu wygenerowanie jak największej liczby słów i wyrażeń związanych z docelowym świętem, co można przeprowadzać w ramach swego rodzaju leksykalnego grupowego testu uplasowania lub też ćwiczenia powtórzeniowego.

  1. Koncentrujemy się na danym święcie, na przykład dniu świętego Walentego. Każdy uczeń zaopatruje się w jedną kartkę papieru i długopis.
  2. Procedura burzy mózgów przebiega w następujący sposób:
  • na polecenie nauczyciela każdy uczeń zapisuje na kartce JEDNO słowo/wyrażenie odnoszące się do symboli, obrzędów, miejsc i innych charakterystycznych elementów, które potencjalnie kojarzą się z tą okazją
  • po ustalonym czasie, np. po 15 sekundach, nauczyciel mówi STOP/ZMIANA/PODAJ DALEJ i wtedy każdy z uczniów przekazuje kartkę osobie siedzącej po prawej stronie
  • uczniowie przechwytują kartki i dopisują do listy kolejne słowo/wyrażenie
  • nauczyciel ponownie komunikuje upłynięcie czasu, po czym uczniowie znowu przekazują kartki rówieśnikowi obok
  • i tak dalej.
  1. W trakcie zadania uczniowie nie mogą powtarzać słów/wyrażeń, które zostały już umieszczone na danej karcie przez poprzedników, ale mogą korygować błędy, jeśli takie zauważą.
  2. Zadanie może mieć kilka lub więcej rund (okrążeń), tak aby każdy z uczniów kilka razy miał szansę na dopisanie swoich propozycji do danej listy.
  3. Po tym, jak zakończy się ostatnia runda, kartki zostają w posiadaniu uczniów, którzy aktualnie mają je przed sobą. Na podstawie kart uczniowie przeprowadzają zgadywankę:
  • uczeń A wybiera jedno słowo z kartki, ale nie zdradza, co to za słowo, podając jedynie jego definicję
  • zadaniem innych uczniów w klasie jest odgadnięcie, o jakie słowo chodzi
  • uczeń B, któremu uda się odgadnąć to słowo, przejmuje rolę i przedstawia definicję słowa/wyrażenia ze swojej karty.

Uczniowie mogą też stworzyć dowolnego rodzaju wypowiedź pisemną lub ustną zawierającą w sobie wszystkie słowa z karty, na przykład opowiadanie, opis, artykuł, informator, ulotkę dotyczące tego święta.

POMYSŁ 4. Dziwne święta

Skorzystaj z dowolnych stron WWW opisujących różne mniej lub bardziej niekonwencjonalne święta, na przykład z tej: https://www.timeanddate.com/holidays/fun/.

WARIANT 1: Zgadnij, o co tu chodzi

  1. Wybierz tyle nazw świąt, ile wynosi liczba uczniów w grupie, na przykład 8: Buffet Day, Fruitcake Toss Day, Nothing Day, Data Privacy Day, Toothache Day, World Compliment Day, Fun At Work Day, Repeat Day.
  2. Umieść nazwy świąt na osobnych karteczkach i udostępnij je uczniom do losowania. Możesz też stworzyć listę lub chmurę wyrazową złożoną z wybranych nazw i wyświetlić ją na tablicy interaktywnej – uczniowie będą mogli wówczas wybrać i zarezerwować dla siebie jedno święto.
  3. Zadaniem uczniów będzie stworzenie krótkiej charakterystyki wybranego święta wyłącznie na podstawie domysłów bazujących na nazwie święta. W opisie ustnym lub/i pisemnym uczniowie powinni uwzględnić podstawowe informacje, takie jak: nazwa święta, data, charakterystyczne symbole, cel święta, sposoby świętowania/zwyczaje/obrzędy itp.
  4. W zależności od poziomu zaawansowania uczniowie mogą tworzyć opisy w postaci haseł, krótkich zdań lub bardziej rozbudowanych wypowiedzi. Uczniowie prezentują swoje opisy na forum grupy.
  5. Następnie uczniowie zapoznają się z oryginalnym opisem wybranych przez siebie wcześniej świąt i porównują, które z ich domysłów pokrywały się z faktycznym opisem. W tym celu udostępniamy uczniom informacje w postaci skopiowanych i wydrukowanych tekstów z wybranego źródła. Możemy też podać uczniom adres wybranej strony WWW, na której uczniowie samodzielnie poszukają opisu docelowego święta (na wyżej wymienionej stronie można to zrobić poprzez wpisanie nazwy w wewnętrznej wyszukiwarce znajdującej się w prawym górnym rogu).
  6. Na podstawie tych materiałów uczniowie korygują swoje opisy, jeśli nie zgadzają się one z informacjami z oryginalnego źródła. W ramach rozwinięcia zadania uczniowie wykorzystują elementy mediacji językowej i tworzą ulotkę, informator, zaproszenie, artykuł lub inną formę prezentacji wybranego święta, opierając się na faktycznych informacjach z oryginalnego artykułu.

 

WARIANT 2: Zafałszowane informacje

  1. Przygotuj opisy wybranych przez siebie świąt, drukując je na osobnych kartkach papieru i udostępniając w takiej formie uczniom. Aby uniknąć drukowania, możesz też zachęcić uczniów do samodzielnego wyszukania opisu święta na ww. stronie.
  2. Na podstawie tych informacji uczniowie tworzą krótki opis danego święta, który powinien zawierać mieszankę prawdziwych i fałszywych informacji.
  3. Następnie uczniowie przekazują swoje opisy uczniowi w parze, którego zadaniem będzie:
  • zapoznanie się z tym opisem
  • odszukanie na ww. stronie oryginalnego artykułu dotyczącego danego święta
  • przeczytanie artykułu i skorygowanie fałszywych informacji na karcie autora „sfałszowanego” opisu.

 

WARIANT 3: Moje autorskie święto

Uczniowie samodzielnie tworzą własne autorskie święto poprzez wymyślenie jego nazwy, określenie daty, charakterystycznych obrzędów i symboli, zakazów i nakazów itp. Przedstawiają je w formie infografiki, opisu, ulotki, karty w kalendarzu czy wydarzenia na „analogowym Facebooku” stworzonym w formie plakatu na kartce papieru.

POMYSŁ 5. Autorskie rozmowy sterowane

Uczniowie pracują w parach. Ich zadaniem jest stworzenie autorskich poleceń do zadania komunikacyjnego podobnego do ustnej części egzaminu maturalnego.

  1. Uczniowie wymyślają polecenie główne związane z dowolnym lub określonym świętem oraz 4−5 kwestii, jakie należy omówić w odniesieniu do polecenia głównego, na przykład:

Wspólnie ze znajomą chcesz zorganizować przyjęcie niespodziankę z okazji urodzin waszej wspólnej koleżanki. W rozmowie omówcie następujące kwestie: termin, miejsce, przygotowanie posiłków, koszty, podział obowiązków, zapraszanie gości.

  1. Do tego zadania można wykorzystać materiał dostępny tutaj: LINK DO MATERIAŁU Karta do AUTORSKICH ROZMÓW STEROWANYCH, drukując kartę i udostępniając po jednej na parę lub wyświetlając taki szablon na tablicy interaktywnej. Na jego podstawie uczniowie stworzą własne arkusze z autorskimi treściami poleceń.
  2. Gotowe arkusze z poleceniem uczniowie przekazują innej parze, której zadaniem jest przygotowanie się do zaprezentowania dialogu bazującego na wytycznych z tej instrukcji.
  3. Natomiast uczniowie słuchający tych wypowiedzi mają za zadanie uważnie słuchać i odtworzyć polecenia, jakie miała do przedstawienia dana para.

 

DODATKOWE ROZWIĄZANIE: Uczniowie przeprowadzają rozmowę na temat organizacji lub przebiegu jakiegoś wydarzenia/święta, ale nie zdradzają w żaden sposób jego nazwy. Uczniowie słuchający rozmowy mają za zadanie odgadnąć, o jakim święcie mowa.

 

POMYSŁ 6. Ulubione tradycje

  1. Pokazujemy uczniom 2 lub 3 zdjęcia albo filmy ukazujące 2 lub 3 wybrane symbole bądź tradycje związane z danym świętem, na przykład potrawy wigilijne (karp, pierogi i makowiec), tradycje na Halloween (trick-or–treat, impreza halooweenowa, oglądanie horrorów).
  2. Uczniowie analizują ilustracje (lub oglądają filmy) i przydzielają każdemu materiałowi punkty w skali od 1 do 5 lub od 1 do 3, opierając się na własnej opinii, odczuciach, doświadczeniach odnośnie do tych symboli czy tradycji bądź posługując się innymi kryteriami, np. formą przekazu w danym materiale.
  3. Uczeń podając liczbę punktów, jednocześnie uzasadnia swoją ocenę, np.: „Daję 3 punkty filmowi nr 1, ponieważ − mimo iż był ciekawy − nie podobała mi się jakość obrazu”, „Daję 4 punkty zdjęciu makowca, ponieważ wygląda identycznie jak ten, który robi moja mama na święta” itp.
  4. Nauczyciel prowadzi statystyki na tablicy, zapisując przy nazwie lub symbolu materiału odpowiednią liczbę punktów podanych przez każdego ucznia. Kiedy wszyscy dokonają oceny, podliczamy punkty i wyłaniamy zwycięski symbol/tradycję/materiał.
  5. Zwycięski materiał stanie się punktem wyjściowym do kolejnych zadań lekcyjnych lub pracy domowej, na przykład w postaci przygotowania dokładnego opisu tradycji (np. jeśli był to makowiec, to uczniowie tworzą przepis; jeśli wygrał symbol halloweenowej dyni, wówczas uczniowie szukają informacji na temat genezy tego symbolu).

 

POMYSŁ 7. Tajemnicze filmy

  1. Wybieramy krótkie wideo związane bezpośrednio z danym świętem. Możemy posłużyć się zbiorami materiałów wideo, jakie skompilowałam w poniższym Padlecie:

Link do Padleta zawierającego przykładowe materiały przydatne na lekcjach okolicznościowych:

ADRES: https://padlet.com/KNJO/znx3h63jghse

HASŁO: 10latNGL

  1. Uczniowie na zajęciach oglądają film, ale przy wyłączonym głosie. Ich zadaniem będzie uważne oglądanie filmu i na podstawie tego, co widzą, stworzenie jak najdłuższej listy słów/wyrażeń dotyczących przedstawianego święta.
  2. Po obejrzeniu filmu dajemy uczniom jeszcze chwilę na to, aby mogli uzupełnić listy, po czym chętni uczniowie przedstawiają na forum grupy swoje zbiory.
  3. Następnie uczniowie oglądają pełnowartościowy film z dźwiękiem i zaznaczają na swoich listach te słowa, które faktycznie zostały wypowiedziane przez bohaterów w filmie.
  4. Uczniowie tworzą streszczenie treści filmu na podstawie słów, które udało się im poprawnie wytypować. Jeśli jest ich zbyt mało, wówczas uczniowie dodają do tej listy np. 5 dodatkowych słów z materiału. Streszczenie może mieć tradycyjną formę opisu wydarzeń z filmu lub przybrać postać listu, w którym uczniowie dzielą się wrażeniami z obejrzanego filmu, wpisu na blogu lub postu na Facebooku opisującego krótko treść wideo.

 

POMYSŁ 8. QR-kodowe karty Taboo

Na deser dodaję oryginalny materiał w postaci QR-kodowych kart Taboo, które wspomogą uczniów w utrwaleniu informacji i słownictwa związanych z najważniejszymi świętami. Szczegóły wykorzystania tego materiału i karty do druku znajdziecie pod tym linkiem:

LINK DO QR-kodowych kart TABOO

 

Jak podobają się Wam te pomysły? Który z nich wykorzystacie w najbliższym czasie? Podzielcie się opiniami w komentarzu.

 

ANIELA TEKIELA

Aniela Tekiela w zawodzie nauczyciela pracuje od 2005 roku. Przygodę z nauczaniem zaczęła w szkole państwowej, w której nauczała młodzież z klas licealnych, gimnazjalnych oraz szkoły zawodowej.

Obecnie współpracuje z prywatną szkołą języków obcych, tworzy treści i materiały edukacyjne dla wydawnictw, portali i czasopism edukacyjnych. Swoimi autorskimi rozwiązaniami dzieli się na łamach autorskiego bloga „Kreatywne Nauczanie Języków Obcych” oraz aplikacji Creative Lessons Planner, za pośrednictwem których wspomaga nauczycieli i lektorów języków obcych z całej Polski w przeprowadzaniu kreatywnych i efektywnych zajęć.

 

Spodobał Ci się materiał Anieli Tekieli? Polub jej profil na Facebooku https://www.facebook.com/kreatywnenauczaniejezykowobcych/

oraz odwiedź stronę

http://neuroteaching.blogspot.com/